Het Academiegebouw aan het Rapenburg is het hart van de oudste universiteit van Nederland. In 2000 kregen wij opdracht om dit bijzondere complex te restaureren. Het gebouw voldoet weer aan de eisen van deze tijd en kan haar representatieve functie van de Universiteit Leiden weer voor vele jaren vervullen.
In 2009 is de restauratie en de verbouwing van het complex afgerond. Toenmalig koningin Beatrix heeft het Academiegebouw op 31 augustus 2009 geopend. Hierbij werd een sculptuur onthuld aan de gevel. Architect Paul Rietbroek heeft koningin Beatrix rondgeleid en een toelichting gegeven over de uitgevoerde werkzaamheden.
Al sinds 1581 is de Universiteit gevestigd in de voormalige kapel van de Witte Nonnen. Door de eeuwen heen is het complex gegroeid en vele malen verbouwd. Vanaf 1633 is er een sterrenwacht en observatorium aanwezig. In 1861 verhuist dit naar de nieuwe Sterrewacht aan de Witte Singel. De toren dateert uit 1670 en is ontworpen door de bekende stadsbouwmeester Willem van der Helm.
Oorspronkelijk werden er colleges gegeven in de hiervoor verbouwde kapel, nu is het de plek waar de studenten afstuderen, waar men kan promoveren, waar oraties en afscheidsredes worden gehouden. In het bekende zweetkamertje zetten de afgestudeerden hun handtekening op de muur. De panden Rapenburg 67 t/m 71 zijn in de loop van de tijd aan het complex toegevoegd en zijn nu als restaurant en lounge in gebruik.
We hebben bij dit project samengewerkt met atelier PRO uit Den Haag, zij hebben de verbouwing ontworpen. Ons bureau was verantwoordelijk voor de grootscheepse restauratie. Deze bestond uit het volledige herstel van het casco en het interieur. Belangrijk onderdeel hiervan was herstel van het lei- en loodwerk van de daken. Daarnaast zijn het houtwerk van de kapconstructies, vloeren, kozijnen, ramen en luiken gerestaureerd.
Van de vele gerestaureerde ruimtes zijn de Senaatskamer en de Curatorenkamer de belangrijkste. Schade aan vloeren, wandafwerkingen en stucplafonds zijn hersteld. De kleuren zijn aangepast op basis van zeer uitgebreid kleurenonderzoek en de vele opgezette kleurproeven. Het zweetkamertje is onzichtbaar gerestaureerd; gebreken zijn hersteld maar gebruikssporen en de vele handtekeningen op de muren zijn gehandhaafd.